Bazı toplumlarda birlik vardır, kimse sağ sola çekiştirmez, sen sağcı ben solcuyum demez  Oturup herkes problem neyse çözüm üretir.  Bilin bakalım bizde ne eksik? Birlik olmak eksik, kaldı ki çözüm üreteceğiz Sorun üretiriz çok güzel, ayrıştırıcı ve ayırımcı Birde bakmışsın, evden gelirken hiç politik unsurlar yokken kafanda eve dönerken sağcı ilan edilmişsindir. Çok güzel meşgul edip bizim bu şekilde birbirimizden kopmaya motive edenlerin alkış sesleri kulağınızı tırmalamıyor mu? Kadın idi Erkek idi derken şimdilerde daha da korkunç bir durumdayız  Herkes kendince Türk ama sıra BIR olmaya BİRLİK olmaya geldi mi  Herkes kayboluyor etrafta, ara ki bulasın. Siz hangisisiniz? Ayrıştırıcı mı? Ayrımcılığa uğrayan mı? Hayatımızın her hangi ya da birçok anında yaşamışızdır bunları. Bazen kadın olduğumuz, bazen anne olduğumuz için, bazen baş örtü ya da baş örtüsüz, ya da fikirlerimiz farklı diye, bazen mor rengi sevdiğimiz için (mecazi anlamda) bazen sadece kimseyi alkışlamadığımız için, bazen ise malum kulüp, dernek vs gibi yerlere üye olmadığımız için.  Sonuçta bize emeği alkışlamamız gerektiği öğretilmiştir.  Toplum diyoruz ama sanki lafta kalıyor artık, gereken yere ulaşmıyor ve gereken değeri görmüyor bu kelime. Acınası hallerimize çok güleriz biz. Biri hata yapsa, birinin dili sürçse, biri yanlış bir kelime söylese, biri adres sorsa, biri bir şeyi bilmediğini söylese, biri bir soru sorsa ve daha nice normal insancıl şeyler  hemen hazırız biz dalga geçip kişiyi yerin dibine batırmaya. Yargılama hakkını kim verdi ki size? Gözlemlemişsinizdir mutlaka, kişi hiçbir şey yapmaz ama birçok şeyi yapıp arada hata yapanları dolar diline, normali olanı bu desekte, "bak ben hiç hata yapmıyorum" olur. Ama bilse keşke, birçok şeyi yapan hata yaptığını ve hiçbir şey yapmayan ise hata yapmadığı çok normal olduğunu. Daha güzel yarınlarımız olsun  Her daim bir umut vardır  Aylin Özgür