HERKESİN VAR BİR MEVSİMİ

Kimi yağmur olup ağlar. Kimi soğuk görünüp karlar yağıdırır ve fırtınalarda kaybolur. Kimi her şeyden uzaklaşarak yaprak döker. Kimi güneşle birlikte düşler kurar. Hangimiz hangi mevsimi o anda yaşıyor, ancak kişinin kendisi bilir. Aldanmayın güneşe bakan herkese, belki biraz önce her şeyden, herkesten uzaklaşarak yaprak döktü hayalleri. Kar sadece kış mevsiminde yağmaz. Kişinin güveni boşa çıkarsa, kişinin her bir dağına kar öyle bir yağar ki, hiçbir güneş eritemez yağmış olan karları. Güven kaybetmek, güveni boşa çıkmak bu hayatta en ağır hayal kırıklığı desek. Gökkuşağı'na bakıp renkli düşler herkes kurmaz. Kimi hayal kurmayı zaman kaybı olarak görür. Hayatın gerçekleri o kadar canını acıtmıştır ki. Hayallere olan inancı yok olmuştur. Dört mevsim var du dünyada, kimimiz aynı gün dört mevsimi yaşıyoruz. Hayat bize öyle bir hikaye hazırlamıştır ki, film bakmaya gerek bile kalmaz. Hangisi daha eğlenceli sonbahar gibi hızlı hızlı yaşamak mı? Kışın ortası olsa bile, sıcacık huzurlu bir yaz mı? Tam her yerin buz tutmuşken, ruhunda ilkbaharı yaşamak mı? Ruhumuz çok şanslı o konuda, istemediği durumlarda suskun kalırken, mutlu olduğunda hele ki huzurlu olduğunda ilkbahar gibi yaprak açıp, çiçeklenir. Canımız ruhumuz! Hayat mı desek, kişinin düşledikleri sonucu ona ansızın ulaşan mevsimler mi? Her birimizin var mevsimleri, kimimiz her gün yağmur yağar diye şemsiye ile dolaşır. Acı kederlerden kurtulmuş gözyaşlarımızı kimse görmemiş olurdu şemsiye sayesinde. Şemsiye gizlerdi her şeyi. Kimimiz güneş varmış misali pembe gözlüklerle nice soğukta kalmış anları yaza çevirir. İşte tüm mesele bu. Bakış açısı...! Her daim bir umut vardır Aylin Özgür