“Kasım” ismi, Arapça kökenli olup genellikle “bölen”, “pay eden” veya “adaletle bölüştüren” anlamlarına gelen ay.
Aynı kökten gelen “kısmet” de paydır, canlıların yeryüzünden alacakları nimetlere işarettir bir anlamda.
Kasım biraz kısmet ayı gibi
Aşkın ayı gibi
“Aşk başkadır” denir kasımda.
Sonbahardan kışa geçerken sarının, turuncunun rengidir.
Yağmurlu günlerde cam kenarında içilen sarı çiçekli ıhlamur çayıdır kasım.
Sütle yumuşacık olan kahve kokusudur.
Cam bardakta demli çaydır kitabın yanında.
Tarçınlı, cevizli kek kokusudur oluldan gelen yavruları ta dış kapıdan karşılayan.
Kış soğuklarıdır battaniyeye sarındığımız akşamları.
Kasım bir güzellemedir hayalimizde.
Güzel hayallerin, yaprak dökülü ormanların, küçük masal evli diyarlarda gezinmenin hayalidir.
Oysa ne dünya böyle hayallere kucak açacak bir dünya
Ne bu topraklar öyle…
Kasım ayının eski tadı var mı?
Kasımda Aşk hâlâ başka mı?
Bu “kasım”da “kısmet”imize ne düşer bilinmez…
Ve “1 Kasım Yazarlar Günü”nde bu cümleleri kurarken niyet ediyorum;
İyilik düşsün, diyorum payımıza.
Barış ve sevgi tertemiz.
Dileyen herkese aşk…
Aşk sarsın yürekleri en temizinden.
Kısmetler bol bol eşit dağılsın yeryüzüne,
Her can hakkıyla tertemiz nefes alsın…
@diletuna