Hadi başlayalım, çok düşünmenize gerek yok. Tepemiz atınca çok yaparız bunu. İroniden geçilmiyor ortalık. Başlıyoruz dertten, mutsuzluktan veryansın etmeye. Ama farklı bir biçimde, hem dertlenir gibi hemde ti'ye alıyormuş gibi. Derdiyle dalga geçen insan, kendisiyle barışıktır aslında, o sadece insan görünüşlü robotlarla barışık değildir. Hasta olunca bile bu durum sürer, sağlık kim biz kim, deriz. Sanki hiç sağlıklı anlarımız yok gibi. Sonra ironiyle yaşımızı da öne sürerek devam ederiz. Sanki yaşı ilerlemiş olmayanda, hastalık yok gibi. Kıyaslama yapmadan da geçemeyiz Ah o kıyaslamalar, ömrümüzü yedi Sıradaki konu, genelde meslek olur, çalışmış olduğumuz meslekten inciler dökülür ortaya. Şikayetlerimizi tatlı sert ironi yaparak dile getiririz. Yeri gelir kendimizi bile ti'ye alırız biz. Bir şeyi taşırınca, kırınca ya da kaybedince. "Var ki oldu", deriz ve şükür ederiz. Tekrar temizlik yapacağımız süreyi hesaba katmayı unutmayız. Hayatın birçok katmanı içinde yeri gelir kendimizi kaybolmuş hissederiz, onu bile farklı cümleler ve vurgular ile dile getiririz. "kimim ben, burada ne yapıyorum", gibilerinden. İnanın ki hayatı olduğu gibi algılamaya başlarsanız, başa çıkamazsınız. Ti'ye alın gitsin Zaten her şaka da, ciddi bir pay yokmudur? Ciddi olan pay, hayatın taa kendisi işte. Yetmez mi? Yeni hafta herkese en güzelini getirmiş olsun Her şey gönlününüzce olsun Her daim bir umut vardır Mutlu hafta sonları diliyorum Saygılarımla Aylin Özgür