Bayram en çok onlara güzel belki de. Yaşlılara ve çocuklara. Onlar için anlamlı bu altı harfli kelimenin sesi… Bayram çocuklar için eğlence. Bayram şekeri. Yeni elbise, ayakkabı. Harçlık. El öpmek. Arkadaşlarıyla tüm gün oynamak, sokakta, evde. Bayram çocuklar için şenlik demek. Yaşlılar içinse hatırlanmak. Sevdiklerini görmek. Uzaktaysa telefondan sesini duymak. Anılarındaki çocukluk bayramlarına dönüş her bayram sabahı. Eskileri anlatmak. Anlattıklarının dinlenmesi. Bayram, yaşlılar için özlerine dönüş. Geçmişi yad etme. Hasretle. Hüzünle. Bayram, en çok yaşlıya ve çocuğa mutluluk veren gün. Hatırlanmak ve sevilmek isteyen çiçekler onlar. Fotoğraftaki güzelliğin hikâyesi 92 yıllık. Bize epey uzun gelse de ona sorsak “bir nefeslik zaman” belki. Beden solsa bile ruh taze. Gelen her kişiyi ismen hatırlıyor arada zorlansa da. Kulakları duymuyor ama söyleneni anlıyor. Ameliyatlar, yaşlılık bedeninin yorsa da hayatın ipini tesbihini tuttuğu gibi tutuyor. Bazen zorluklarla yılıp şikâyetçi olduğumuz bu hayatta bize “her şeye rağmen gülümseyin” der gibi bakıyor fotoğrafta. Yemenisini düzeltiyor ben kareyi ayarlarken. Sonra fotoğrafını gösterdiğimde dikkatlice inceliyor, gülümsüyor. Kim bilir o anda neler geliyor geçiyor aklından. Kim bilir kaç bayram hikâyesi saklı ömründe. Kim bilir… Bayram çocuklarla, yaşlılarla anlamlı ve bayram tadında. Bayram sevdiklerimizle olunca coşkulu. Her can gülerse tam kutlanır bu evrende…