İstanbul’un iki simgesinden biri, Galata Kulesi… Söylenceler yakıştırır onları birbirine. Galata, tepeden her gün fısıldar aşkını Kız Kulesi’ne. Istanbul’un tatlı esintisi, Boğaz’ın mavi suları alır götürür cümleleri. Bir aşk masalı dolanır durur İstanbul sokaklarını. Bunun içindir belki “Galata’ya kiminle çıkarsanız onunla evlenirsiniz sözü…” Deneyen vardır mutlaka. Kim bilir kaç aşık çıktı Galata’ya el ele, birbirlerine sevgi sözcükleri fısıldayıp uçurdular kulenin tepesinden İstanbul’a doğru. Kim bilir kimler geldi geçti şu adımladığım sokaklarda. Fotoğraflar çektiler, çektirdiler. İstanbul’a gelince uzaktan da olsa selam verdiğim kulenin tam önünde bir “an”da kaldım bu kez. Güzel kardeşim Hatciğimin kadrajından fotoğrafım oldu böyle. Sonra ben de kuleyi fotoğrafladım. Gidip altında durdum, taşlarına dokunup tarihten beri gelen öyküsünün içinde kayboldum bir süre. O anlattı ben dinledim, ben anlattım o aldı sakladı içinde. Kule şimdilerde tadilatta. Misafirleri, vinçle yukarı çıkıp, bellerine bağladıkları iple yaklaşık 63 metre yükseklikte kuleyi tamir eden işçiler. Arada soluklanıp boğaza doğru bir türkü tutturduklarını duyar gibiyim onları izlerken. Belki de göçüp geldikleri diyarlardaki sevgilileri gelir akıllarına. Belki anaları, yavruları. Belki yaşamadıkları bir aşkı çağırır yürekleri. Hiç el ele çıkamayacakları sevdalılarına bir fotoğraf gönderirdiler belki canları pahasına çatıştıkları yükseklikten. Bilinmez…   ****1 Mayıs İşçi ve Emekçi Bayramı kutlu olsun. Tüm çalışanlar hakettikleri değeri, emeklerinin karşılığını alsınlar...