“Sevgi kuşun kanadında” diyor ya bir şarkıda. “Sevgi başucunda”... Sevgi nereye baksak orada aslında. Nereye dokunsak, neyi görsek, görmek istesek orada hep... Bir annenin çocuğuna seslenişinde. Babanın okuduğu masal kitabında sevgi… Bir çocuğun gözlerindeki ışıltıda. Yüzündeki kocaman gülümsemede… Öğretmenin öğrettiği bir harfte bazen. Doktorun hastasına sunduğu şifada. Çiftçinin alın terinde. Bir kedinin, köpeğin size uzattığı patisinde. Bir nineciğin, dedeciğin yüzündeki çizgilerde saklı bazen de sevgi... Düşküne uzanan elde. Samimiyetle edilen dualarda. Dostla içilen kahve yudumlarında. Sıcak sobanın yanında, kaynayan çay sesinde edilen sohbetlerde. Dağlar ardındaki  sevgilinin telefonun ucundaki sesinde. Bir mektubun satırlarında. Deniz dibindeki istiridyenin incisinde. Arının petekler dolusu balında. Dalından koparılan meyvenin aromasında. Bir şarkının nağmelerinde. Bir dansın ritminde. Güzel bir tablonun renklerinde sevgi... Dağda, taşta, denizde, ırmakta, karda. Yağmurda, güneşte, ayda. Kırmızı bir gülün üstündeki buğuda. Bir kadının saçlarında. Bazen sımsıkı bir kucaklamada. Bir tatlı öpücükte. Esen rüzgârın özlenen kokuyu getirmesinde. Yılın her gününde, her ânında… Varsın bir günde de birbirine gönlünü verenler özellikle kutlasınlar sevgilerini, razıyım ona da. Yeter ki, en temizinden, doğalından, özelinden, yapmacıksız, beklentisiz, abartmadan, maddeye dayandırmadan olsun... Yeter ki sevgi sarsın içimizi, dışımızı. Tüm kötülüklere kalkan olurcasına... ***Zaman Yolcusunun Düşleri” kitabından… @diletuna