Doldur kadehimi en ağır yanılgıyla
Doldur ki yudumladıkça unutayım bizi
Unutayım bu şehrin kirliliğini, gürültüsünü
Yıkansın ruhum, bulanık bir serapta
İnadına yaslanacağım kaybolmuşların sofrasına
Kırık tabaklardan toplarım hüzün kırıntılarını
Ne aşklar biter bu masada, ne acılar diner
Herkes birer yalancı, herkes biraz eksik
Yüzümde biriken her tebessüm, bir yara izi
Bir kez dokun bana, dokun ki hissedeyim
Ne kadar sahteyse bu oyun, o kadar derin
Doldur içimi, dolmasın aklımın karanlık dehlizleri
İki sözle kirletiyorsunuz en temiz düşleri
Masumiyetin gölgesinde kaybolan hayalleri
Doldur kadehimi, kaldır göğe doğrult
Görmesin gözüm, bu şehrin çürüyen nefesini
Sızayım bir köşede, bitsin kavga
Bitsin bu sinsi gürültü, bu karanlık rüya
Sarhoşken bile anlayamıyorsam dünyanızı
Belki de en doğrusu, unutmak olur hepimizi
İsa Demiroğlu