bir mucizesin. Varoluşuna bir baksana. Doğarken bile en zorlu süreçlerden geçtin.
Dünyaya gözünü açtığında varlığını ispatladın.
Evet başardın ve bu başarı egonu tetikledi ve gücünle baş edemediğin için ağlamaya başladın.
Hikayeni yazmaya başladın. Önce konuşamadın, yemek yiyemedin, yürüyemedin.
Sonra bunları tek tek öğrendin ve yapmaya başladın. Çok zorlandın ama başardın.
Kimlik savaşına girdin. Çevrendeki herkese öfkekendin.Senin istediğin şekilde olmayan herşey seni kızdırdı.
Kapıları çarptın, bazen kavgalar ettin. Kendi doğrularını savundun.
Seçimlerine müdahale edilmesine izin vermedin ve kendini gerçekleştirdin.
Hayat sana çok acımasız davrandı. Ya da çok keyifli bir hayat yaşadın.
Hepsi senin tercihindi. Olmak istediğin yer, olduğun yer, yürümek istediğin yol, yürüdüğün yol.
Hepsi senin seçimlerinle ilerledi. Sığındığın bahaneler bile senin üretimindi.
Kusurların var, görmek istediğin ya da reddettiğin.
Ama varlar ve senin birer parçanlar.Kabullenmek zorundasın çünkü varlığının ürünü hepsi.
Yaraların var Seni bugüne taşıyan. Kapanmasını istediğin ya da olasılığı olmayan yaralar.
Üzerini kapatıp yürümekte zorlandığın yaralar. Kimseyi suçlama sakın.
Senin seçimindi hepsi. Tıpkı diğer herşeyde olduğu gibi.
Hayallerin var biliyorum.Bir çok kez imkansız gördüğün, abarttığını düşündüğün.
Vazgeçme sakın. Hayaller nefes aldırır insana. Mutlu eder yazdığın senaryoda kendini görebilmek.
Tutun onlara. Kim bilebilir belki birgün gerçekleşir. Engelleme düşlerindeki gülümsemeni.
Kendini bıraktığın boşlukları doldur. Yok saydığın her saniye hayatında bir eksiklik.
Kendine duy saygını ilk önce. Kendini yücelt herkesten önce.
Herşeyi bilmek zorunda değilsin, ya da herşeyi yapabilmek.
Ama en iyi olduğun bir şey olsun. Kendini öğrenmeye kapama.
En çok ta korkularının üzerine git. Belki korktuğun şeyler aslolan seni çıkaracak ortaya.
Kendin olmaktan vazgeçme. Kim olduğunu unutma. Ha son bir hatırlatma.
Kendine teşekkür etmeyi ve kendini sevmeyi unutma.
En çok kendine ihtiyacın var.
Ve Sevgiyle kal.