Hayatta, her şey gibi sevginin de bedeli var. Ama bu bedel, para ya da maddi bir şey değil; aksine zaman, emek ve samimiyet. Bir kitapta okuduğum “Çabasını görmediğim kimsenin sevgisine inanmıyorum” cümlesi, beni derin düşüncelere daldırdı. Gerçekten de sevgi, sadece sözcüklerle ifade edilebilecek bir şey midir? Yoksa asıl anlamını, ona kattığımız emekte mi bulur? İnsanlar sevgiyi sık sık yalnızca bir duygu olarak tanımlarlar; oysa sevgi bir seçimdir, eylemdir, adanmışlıktır. Bir insan, sevdiklerini mutlu etmek için çaba harcamazsa, sevdiğini gerçekten söyleyebilir mi? Birinin gözlerindeki ışığı görmek, onun yüzüne küçük bir tebessüm bırakmak ya da zor anlarında yanında durmak… Bunlar, sevginin sözde değil özde yaşandığı anların en gerçek yansımaları değil midir? Bir çiçeği sulamazsanız, solup gider. Aynı şekilde, bir ilişkide de emek verilmezse, sevgi kuruyup çürümeye başlar. İşte bu yüzden, birinin size olan sevgisini ölçmenin en doğru yolu, onun gösterdiği çabadır. Sevdiği kişiye verdiği zaman, ayırdığı dikkat, yaptığı fedakarlıklar… Sevgi böyle anlaşılır. Zira sevgi, sadece bir yerde var olmak değil, o yerde gerçekten yer almak demektir. Sevdiğiniz kişi size ne kadar değer veriyor, bunu görmek istiyorsanız sözlere değil, davranışlara bakın. Sizi önemsediğini gösteren küçük ama anlamlı eylemler mi var? Size güven veriyor mu? Sizi anladığını hissettiren, sorunlarınızı dinleyen, sizinle ilgilenen biri mi? Yoksa sadece uzak bir sevgiyi mi vaat ediyor? Çaba, sevginin görünür hali. Bir insan size sevgisini göstermek için emek harcamıyorsa, o sevgiyi gerçekten hissediyor mu? Bu soruyu sormak, aslında kendi değerimizi anlamak açısından da önemli. Çünkü sevilmek, çaba görmektir. Bir ilişkide ya da dostlukta, karşı tarafın size verdiği değeri görmek, onun size olan sevgisini anlama yolundaki ilk adım. Belki de bu yüzden, “Çabasını görmediğim kimsenin sevgisine inanmıyorum” diyor iç sesim. Gerçek sevgi, uğruna çaba harcamaya değer gördüğümüz, emek verdiğimiz bir şeydir. Çaba yoksa sevgi de yoktur. Sevginin özünde yatan en derin gerçek, ona verdiğimiz değerle, onun için gösterdiğimiz çabayla ölçülür. Sevgi, sadece varlığıyla yetinen bir şey değildir. O, sürekli beslenmek ve büyütülmek ister. Aksi halde, tıpkı susuz bırakılan bir çiçek gibi solmaya başlar. Ve işte o zaman, sevginin var olup olmadığını anlamak için tek bir şeye bakmalısınız: O sevgi uğruna verilen çabaya. Nimet Ünal Mızraklı @nisanrain