Bir kitapta okuduğum bir cümle, zihnimin derinliklerinde yankılanıp duruyor: “Kelebek olabilip o güzel renklerimizi özgürce yaşama katıp yaşamı renklendirebilecekken uykuda tırtıl halde yerlerde sürünüyoruz.” Bu cümle, basit gibi görünen ama hepimizin hayatına bir ayna tutan bir hakikati anlatıyor. Gerçekten de kaçımız kelebek olma potansiyelini hatırlıyor ve kaçımız tırtıl olarak sürünmeyi kabulleniyoruz? Hepimizde bir kelebek var, kanatlarında yaşamın en güzel renklerini taşıyan. Hayallerimiz, tutkularımız, sevdiğimiz şeyler… Ama birçoğumuz bu renkleri unutarak, “güvenli” bir tırtıl yaşamını tercih ediyoruz. Konfor alanlarımızın çeperinde, sıradanlığın alışkanlığıyla örülü bir kozanın içinde uyumayı seçiyoruz. Oysa, kanatlarımıza hayat veren o renkler, dünyayı da renklendirebilir. Neden tırtıl olarak sürünmeye razı oluyoruz? Belki de korkuyoruz. Kelebek olmak cesaret ister; kozanın sıcak ve tanıdık karanlığından çıkmak, belki de sert bir rüzgarla savrulmayı göze almak demektir. Ama unutuyoruz ki, asıl özgürlük rüzgarla dans ederken başlar. Hayatın bütün güzellikleri uçmanın cesaretinde saklıdır. Bazen bizi uyutan şey, yaşamın yükleri oluyor. Sorumluluklar, zorunluluklar, başkalarının beklentileri… Renklerimizi gölgede bırakan bu ağırlıklar altında, kelebek olmayı unutuyoruz. Kendi hayallerimizi erteleyip, başkalarının hayatında bir figüran olmayı seçiyoruz. Ama hayat, her gün yeniden başlamayı mümkün kılan bir mucize değil mi? Bugün, kanatlarınızı hatırlamanın tam zamanı. Kelebek olmak, mükemmel olmak değildir. Kusurlarınızla, eksiklerinizle, belki de korkularınızla uçmayı öğrenmek demektir. Her kelebek, bir zamanlar bir tırtıldı. Her tırtıl, bir zamanlar yerlerde sürünüyordu. Ama bir gün, yeter demeyi bildi. Sıradanlığı geride bırakıp, kendi rüyasına doğru kanat açtı. Bu yazıyı okuyan sen, belki de şu an hayatının bir köşesinde “tırtıl” hissediyorsun. Belki hayallerini erteledin, belki rüzgardan korktun. Ama unutma, kelebek olmak için hala zamanın var. Kendi renklerini hatırla. Hayata, varlığını hissettiren o cesur dokunuşu bırak. Çünkü bu dünya, senin kanatlarının renklerine gerçekten çok ihtiyaç duyuyor. Uyanmanın vakti geldi. Kanatlarını açmanın, uçmanın, ve dünyayı renklendirmenin tam zamanı. Tırtıl kalmak geçmişte kaldı; şimdi kelebek olma zamanı! Nimet Ünal Mızraklı @nisanrain