Yalnız Köyün Kavalı
Yabana atılmış göz uçları
Köşe başlarındaki lanetli bakışmalar
Satın alınan mutluluklardan habersiz
Sorarsanız bu şiiri de anlamaz
Ama ben yine de ona yazarım
Kalem uçlarından mimikler
Siyah, pürüzlü, yalın
Yazgıdan uzak
Bir tuzak gibi neşesi
Severim alır
Alırım sevmez kesin
Dudağın kalbimde leke
Göğsümde bir izdir
Üfleme sönmesin yangın
Darp raporları da miskin
Ör öptüğüm saçlarını
Bir daha kestirme
Yalnız köyün kavalına
Bir daha seni sevmiyorum
Nurdan Kıyar
2024/ Adana