Geçmişin bağlarında anlık hisle
Uzanan kıyı boyu ömür
Yaslanıyorsa bir kıta ölüme
Ne sırdır adın kalbimde
Ne benim adım sende hür
Sonrasında çiçekler açtı
Soldu birden o soluk benizliler
Bastırdı adam göğsüne bir battaniye gibi
Ona güçsüz hissettiren tüm anıları
Odada sadece koku
Ve bir tutam akşam kızılı kaldı
Geçti gitti dedi işte
Geçti ve gitti
Oysa geçen tek şey zamandı.
Nurdan Kıyar
Adana