KADIN OLMAK

Biz kadınlar hep kendimize geç kalırız. Kutulara saklıdır hayallerimiz, umutlarımız; ötelediğimiz yarınlardır çatılara kaldırdığımız... "Hep sonra, deriz hep sonra" acelemiz vardır hayata... Uykudan uyanmış çocuklarımız, karnı aç ev hanemiz, dağıtılmış dolaplarımız, onarmaya çalıştığımız kalplerimiz,çözüm bulmaya çalıştığımız dertlerimiz... Bazen terlik bile takmayız ayaklarımıza çünkü yetişecek çok işimiz var hâlâ... Gündüzleri işlerimizde akşamları evlerimizde çalışırız... Kendimizi bulduğumuz vakit ayın gülümsediği yıldızların göz kırptığı vakittir. Aya tebessüm eder, yıldızlarla konuşur kâh güler kâh ağlarız.Kayan her yıldızda kendimizi bulur kalbimizi düzenler, beynimizi toplarız. Herkese yetişiriz "Oğlum dolabın alt rafında eşofmanın, kızım boya kalemlerin çantanda, sebzelikte aradığın mandalina ,canımm ayakkabılarınızla basmayın paspasa !! Aynalar sahi aynalara bakalı ne vakit oldu, yüz yıkarken diş fırçalarken göz göze geldiğimiz saatler dışında... Sonra neden kadın kutsaldır denir ? Neden mi ?Çünkü sizler işten eve gelip kitaplarınızı okurken biz mutfakta dağ gibi bulaşıkta sesli kitaplardaydık,siz odalarınıza meyve beklerken biz kaynayan çayın kokusunda şiir süzmekteydik, siz dost meclislerinde iken biz çocukların ödevlerinde Tanpınar arayışındaydık ,siz çocuğunuzun hangi okulda hangi sınıfta olduğunu bilmez iken biz veli toplantısı trafiğinde idik, siz kişisel bakımlarınızla meşgulken biz bize yetişememenin sancısındaydık. Dünyaya bağlandığımız melekler ile ,evlat,anne olmanın güzelliğine sayısız şükretsek de biz tv dizilerindeki batı hayranı kadınlar gibi inci mercan , lüks yaşamlar derdinde cinslerden değil idik... Biz Türk kadınlarıydık. .. Biz anaların dolu olduğu Anadolu kadınlarıydık... Biz sevgiyi şefkati merhameti sabrı zırh gibi kuşananlardandık... Biz Filistinli annelerin gözyaşlarıyla ıslananlardandık... Bizler yüklediğimiz yüklerden şikayetçi değiliz,gönüllü yürekleriz.. İhtiyacımız olan şey çok değil; bir tatlı söz bir içten gülümseyiş ... Vesselam . Öznur Türk Özöncel