En iyi detoks,
Gecenin sesine kulak verebilmek,bugüne ne bıraktım ,diyebilmek.
Kelâmlar beynimizde pasaj pasaj sıralanırken kalbin satırlarında eriyebilmek...
Ne mi olur?
Belki mevsim değişiverir belki takvim değişiverir belki gecenin rengi değişiverir.
Yarına yaş alan her yeni gün azık telaşında,umutlarsa her uyanan güneş ile yaldızlı kapında...
Gecenin ay ışığı vururken yüzüne yüzüne gülümseyen her yıldız huzur sokağında ...
Muhayyelemizdeki incilerdir bizi sükut limanında usul usul gezdiren,dudağımıza tebessümü konduran,karanlıklarda tefekkür dağına yaslayan.
Bazen okyanusun en derininde bazen gökyüzünün en koyusunda bazen de bir serçenin gözbebeğinde aradığımız inci mercan...
Tüm acılara inat tebessüm eden yüz, kalbin ayak izlerindeki merhamette saklı anahtarı ise gamzenin en derininde ...
Ruh dehlizinden geçerken hayaller ,bir kelebek kanadıyla gökkuşağına dokunmak ve umutla yaşamak ,sol yanındaki çocuk atışını hep saklamak..
Mutluluk atilerde olsa da aslında çok yakında, ısrarla inanmak...
Ey can , sevgin,merhametin vicdanın,inancın kadar bu âlemde varsın ,hayallerini kaybetmediğin kadar yaşarsın ...
Samimiyetin yürüdüğü, çıkarın kangren olduğu, huzurun kulaç attığı yaşama arzusunda olan Sen, kalemim bu gece Sana yazsın!
Vesselâm
Öznur Türk Özöncel